Software

Ik draaide voorheen op bare metal (TP Link Archer C7 v2) en kwam daarmee erachter dat die niet voldoende perfomance had om de ziggo 300Mbit verbinding zijn gang te laten gaan, iets wat ik nooit echt in de gaten had totdat ik de throughput vergeleek na het te virtualiseren.

"Spannende" dingen uitproberen, te weinig opslag of geheugen zijn geen probleem meer nu.

De Archer had al een maatje (ook een C7 en sinds kort een C2v3 erbij) die nu allemaal als "dumb accesspoint" draaien (op OpenWRT uiteraard). TPlink en OpenWRT, een gouden combi.

Oh en vergeet niet (bedankt nog aan diegene die dat meldde bij de vorige sysupgrade): er bestaat zoiets als een "Attended Sysupgrade", ideaal https://openwrt.org/docs/...ation/attended.sysupgrade

Ik kan me WEL herinneren dat ik soms na een upgrade (misschien deed ik het niet handig/verkeerd) config files en/of packages opnieuw moest installeren. Alle custom scripts en config files zet ik sindsdien in /etc/config, leermomentje. Met die Attended Sysupgrade zou dat niet meer mogen gebeuren, onafhankelijk van waar je ze opslaat.

Denk dat virtueel draaien voor steeds meer mensen interessant is gezien de populariteit van SBCs met meerdere nics. Het is dan ook mogelijk om andere guests te draaien op dezelfde (energiezuinige!) machine. Pihole en Domoticz bijvoorbeeld. Storage kun je redundant draaien en backups van de gehele vm zijn dan natuurlijk ook van toepassing. Vergeet ik de nadelen?

Ik dacht ik probeer dat (haha "because i can") maar ik ben er zo tevreden over dat ik me echt afvraag of er niet veel meer zijn die deze route hebben genomen.