Mo偶liwo艣膰 skorzystania z ulgi na dzieci DD3/033/160/OBQ/13/RD

2013-09-23 Minister Finans贸w

Mo偶liwo艣膰 skorzystania z ulgi na dzieci

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e 搂 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z p贸藕n. zm.) Minister Finans贸w, w zwi膮zku ze stwierdzeniem nieprawid艂owo艣ci interpretacji indywidualnej z dnia 7 maja 2013 r. Nr IPPB4/415-203/13-4/JK, wydanej w imieniu Ministra Finans贸w przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urz臋du wy偶ej wymienion膮 interpretacj臋 stwierdzaj膮c, 偶e stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2013 r., uzupe艂nionego pismami z艂o偶onymi w dniu 13 marca 2013 r. i 17 kwietnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepis贸w prawa podatkowego dotycz膮cej mo偶liwo艣ci skorzystania z ulgi na dzieci, jest prawid艂owe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie ? dzia艂aj膮c na podstawie 搂 7 rozporz膮dzenia Ministra Finans贸w z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upowa偶nienia do wydawania interpretacji przepis贸w prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z p贸藕n. zm.) ? wyda艂 w imieniu Ministra Finans贸w interpretacj臋 indywidualn膮 dotycz膮c膮 podatku dochodowego od os贸b fizycznych. Interpretacja wydana zosta艂a na ww. wniosek z dnia 7 lutego 2013 r., uzupe艂niony pismami z艂o偶onymi w dniu 13 marca 2013 r. i 17 kwietnia 2013 r.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przedstawiono nast臋puj膮cy opis stanu faktycznego.

Wnioskodawca jest ojcem dw贸jki dzieci, kt贸re nosz膮 nazwiska swojej matki, gdy偶 taka by艂a jej decyzja. Wnioskodawca uzna艂 swoje dzieci, co jest potwierdzone w aktach urodzenia dzieci. Wnioskodawca nie ma ograniczonej w艂adzy rodzicielskiej, ani nie jest pozbawiony praw rodzicielskich, tak samo wychowuje i uczestniczy w 偶yciu codziennym dzieci jak ich matka. Wnioskodawca ma bardzo dobry kontakt z dzie膰mi, nigdy nie ?ucieka艂? od obowi膮zk贸w przy dzieciach. Tak jak matka dzieci, ponosi koszty ich utrzymania i opiekuje si臋 dzie膰mi najlepiej jak potrafi. W roku 2011 oraz w 2012 Wnioskodawca uzyska艂 dochody podlegaj膮ce opodatkowaniu podatkiem dochodowym ze stosunku pracy ? umowa na czas nieokre艣lony. W stosunku do Wnioskodawcy oraz dzieci nie maj膮 zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od os贸b fizycznych, ustawy o zrycza艂towanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tona偶owym. Za 2011 oraz 2012 rok Wnioskodawca skorzysta艂 z ulgi prorodzinnej na dzieci. Matka dzieci z tej ulgi nie skorzysta艂a w tych latach, gdy偶 przebywa艂a na urlopie wychowawczym. W tym czasie wi臋c, nie mog艂a z tej ulgi skorzysta膰, gdy偶 uzyska艂a doch贸d nieopodatkowany. W latach przysz艂ych Wnioskodawca r贸wnie偶 chcia艂by z tej ulgi skorzysta膰, gdy偶 Jego stosunek do dzieci si臋 nie zmieni i dalej ma zamiar wychowywa膰, uczestniczy膰 w 偶yciu codziennym Jego dzieci.

W zwi膮zku z powy偶szym Wnioskodawca zada艂 nast臋puj膮ce pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, m贸g艂 skorzysta膰 z ulgi prorodzinnej na dzieci za rok 2011 oraz 2012, gdy偶 wychowuje dzieci tak samo jak ich matka i uczestniczy w 偶yciu dzieci oraz przebywa z nimi na co dzie艅. Wnioskodawca my艣li, 偶e tym bardziej m贸g艂 skorzysta膰 z tej ulgi, gdy偶 matka dzieci z ulgi prorodzinnej nie skorzysta艂a w latach 2011 oraz 2012.

Wnioskodawca uwa偶a r贸wnie偶, 偶e b臋dzie m贸g艂 skorzysta膰 z ulgi prorodzinnej w latach przysz艂ych, gdy偶 Jego stanowisko w sprawie dzieci si臋 nie zmieni. Wnioskodawca ma zamiar ca艂y czas wychowywa膰 swoje dzieci i uczestniczy膰 w ich 偶yciu codziennym oraz ponosi膰 koszty za ich utrzymanie.

W 艣wietle obowi膮zuj膮cego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uzna艂 stanowisko Wnioskodawcy za prawid艂owe, wskazuj膮c jednocze艣nie, 偶e w celu skorzystania z odliczenia od podatku w cz臋艣ciach r贸wnych, jak i w innej proporcji konieczne jest w tym zakresie uzyskanie porozumienia pomi臋dzy osobami uprawnionymi, gdy偶 to im ustawodawca pozostawi艂 decyzj臋 w tym wzgl臋dzie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego Minister Finans贸w stwierdza, co nast臋puje.

Podstaw臋 prawn膮 oraz zasady korzystania z preferencji podatkowych okre艣la ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od os贸b fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z p贸藕n. zm.), w brzmieniu obowi膮zuj膮cym w dacie przedstawienia stanu faktycznego, zwana dalej ?ustaw膮?.

Na mocy art. 27f ust. 1 ustawy, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27 (tj. przy zastosowaniu skali podatkowej), pomniejszonego o kwot臋 sk艂adki na ubezpieczenie zdrowotne, o kt贸rej mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczy膰 kwot臋 obliczon膮 zgodnie z ust. 2 na ka偶de ma艂oletnie dziecko, w stosunku do kt贸rego w roku podatkowym:

Zgodnie z ust. 2, odliczeniu podlega kwota stanowi膮ca 1/6 kwoty zmniejszaj膮cej podatek okre艣lonej w pierwszym przedziale skali, o kt贸rej mowa w art. 27 ust. 1, za ka偶dy miesi膮c kalendarzowy, w kt贸rym podatnik wykonywa艂 w艂adz臋, pe艂ni艂 funkcj臋 albo sprawowa艂 opiek臋, o kt贸rych mowa w ust. 1. Odliczenie nie przys艂uguje, poczynaj膮c od miesi膮ca kalendarzowego, w kt贸rym dziecko: na podstawie orzeczenia s膮du zosta艂o umieszczone w instytucji zapewniaj膮cej ca艂odobowe utrzymanie w rozumieniu przepis贸w o 艣wiadczeniach rodzinnych (1) lub wst膮pi艂o w zwi膮zek ma艂偶e艅ski (2).

W przypadku gdy w tym samym miesi膮cu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest w艂adza, pe艂niona funkcja lub sprawowana opieka, o kt贸rych mowa w ust. 1, ka偶demu z podatnik贸w przys艂uguje odliczenie w kwocie stanowi膮cej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za ka偶dy dzie艅 sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Odliczenie dotyczy 艂膮cznie obojga rodzic贸w, opiekun贸w prawnych dziecka albo rodzic贸w zast臋pczych pozostaj膮cych w zwi膮zku ma艂偶e艅skim. Kwot臋 t臋 mog膮 odliczy膰 od podatku w cz臋艣ciach r贸wnych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej (art. 27f ust. 4 ustawy).

Zgodnie z ust. 5, odliczenia dokonuje si臋 w zeznaniu, o kt贸rym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy, podaj膮c liczb臋 dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numer贸w ? imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na 偶膮danie organ贸w podatkowych lub organ贸w kontroli skarbowej, podatnik jest obowi膮zany przedstawi膰 za艣wiadczenia, o艣wiadczenia oraz inne dowody niezb臋dne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczeg贸lno艣ci:

Przepisy ust. 1?5 stosuje si臋 odpowiednio do podatnik贸w utrzymuj膮cych pe艂noletnie dzieci, o kt贸rych mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy (tj. dzieci bez wzgl臋du na ich wiek, kt贸re zgodnie z odr臋bnymi przepisami otrzymywa艂y zasi艂ek (dodatek) piel臋gnacyjny lub rent臋 socjaln膮 (pkt 2), do uko艅czenia 25 roku 偶ycia ucz膮ce si臋 w szko艂ach, o kt贸rych mowa w przepisach o systemie o艣wiaty, przepisach o szkolnictwie wy偶szym lub w przepisach reguluj膮cych system o艣wiatowy lub szkolnictwo wy偶sze obowi膮zuj膮cych w innym ni偶 Rzeczpospolita Polska pa艅stwie, je偶eli w roku podatkowym nie uzyska艂y dochod贸w podlegaj膮cych opodatkowaniu na zasadach okre艣lonych w art. 27 lub art. 30b w 艂膮cznej wysoko艣ci przekraczaj膮cej kwot臋 stanowi膮c膮 iloraz kwoty zmniejszaj膮cej podatek oraz stawki podatku, okre艣lonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o kt贸rej mowa w art. 27 ust. 1, z wyj膮tkiem renty rodzinnej (pkt 3)), w zwi膮zku z wykonywaniem przez tych podatnik贸w ci膮偶膮cego na nich obowi膮zku alimentacyjnego oraz w zwi膮zku ze sprawowaniem funkcji rodziny zast臋pczej. Dodatkowo, do dzieci, o kt贸rych mowa w ust. 1 i 6, stosuje si臋 odpowiednio przepisy art. 6 ust. 8 i 9 ustawy.

Z kolei, jak stanowi ust. 7, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje si臋 odpowiednio do dzieci, o kt贸rych mowa w ust. 1 i 6.

Z przytoczonych regulacji wynika zatem, 偶e limit omawianej ulgi okre艣lony na dziecko przys艂uguje 艂膮cznie obojgu rodzicom dziecka, je偶eli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przys艂uguje w艂adza rodzicielska. St膮d w przypadku wykonywania przez obojga rodzic贸w w艂adzy rodzicielskiej ka偶dy z rodzic贸w ma prawo do odliczenia, w granicach przys艂uguj膮cego limitu na dziecko. Kwot臋 t臋 rodzice dziecka mog膮 odliczy膰 od podatku w cz臋艣ciach r贸wnych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Jednocze艣nie bior膮c pod uwag臋 umiejscowienie w przepisach ustawy sformu艂owania ?lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej?, tj. po wyrazach ?kwot臋 t臋 rodzice dziecka mog膮 odliczy膰 od podatku w cz臋艣ciach r贸wnych?, nale偶y przyj膮膰, i偶 podstawow膮 form膮 podzia艂u przys艂uguj膮cego odliczenia pomi臋dzy rodzic贸w, z kt贸rych ka偶dy (w zwi膮zku z wykonywan膮 w艂adz膮 rodzicielsk膮) ma prawo do zastosowania ulgi, jest podzia艂 tej kwoty w cz臋艣ciach r贸wnych. Mo偶liwo艣膰 skonsumowania tej kwoty przez rodzic贸w dziecka w inny spos贸b ni偶 w proporcji p贸艂 na p贸艂, nale偶y traktowa膰 w kategorii przywileju (wyj膮tku od generalnej zasady), kt贸ry ma zastosowanie wy艂膮cznie w sytuacji, gdy zgod臋 na ustalenie dowolnej proporcji kwoty odliczenia wyra偶aj膮 oboje rodzice. Wynika to z u偶ytego przez ustawodawc臋 sformu艂owania ?w dowolnej proporcji przez nich ustalonej?, oznaczaj膮cego wsp贸艂udzia艂 (porozumienie) obojga rodzic贸w w okre艣leniu proporcji innej ni偶 odpowiadaj膮cej cz臋艣ciom r贸wnym. Zatem brak stosownego porozumienia pomi臋dzy rodzicami dziecka oznacza, 偶e w sytuacji, gdy ka偶dy z rodzic贸w spe艂nia warunki do zastosowania przedmiotowego odliczenia, przys艂uguj膮c膮 rodzicom wsp贸ln膮 kwot臋 ulgi na dzieci rodzic dzieli z drugim rodzicem w cz臋艣ciach r贸wnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, 偶e zar贸wno Wnioskodawca, jak i matka dzieci wykonuj膮 w艂adz臋 rodzicielsk膮.

St膮d, je偶eli zosta艂y spe艂nione (tak偶e w latach kolejnych) wszystkie przes艂anki wynikaj膮ce z przepis贸w art. 27f ustawy, Wnioskodawca dokonuje podzia艂u kwoty ulgi z drugim rodzicem, stosownie do postanowie艅 art. 27f ust. 4 ustawy, tj. w cz臋艣ciach r贸wnych lub w dowolnej proporcji wsp贸lnie ustalonej. Powy偶sze oznacza, 偶e w przypadku:

W 艣wietle powy偶szego, za prawid艂owe nale偶y uzna膰 stanowisko Wnioskodawcy, 偶e przys艂uguje mu prawo do odliczenia, z tym 偶e powinien pami臋ta膰, i偶 prawo to dzieli z drugim rodzicem.

Z tych te偶 wzgl臋d贸w nale偶a艂o z urz臋du zmieni膰 interpretacj臋 indywidualn膮 wydan膮 przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 maja 2013 r. Nr IPPB4/415-203/13-4/JK, gdy偶 stwierdzono jej nieprawid艂owo艣膰.

Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowi膮zuj膮cego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w tym stanie.

POUCZENIE

Stronie przys艂uguje prawo do wniesienia skargi na niniejsz膮 interpretacj臋 przepis贸w prawa podatkowego z powodu jej niezgodno艣ci z prawem. Skarg臋 wnosi si臋 do Wojew贸dzkiego S膮du Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na pi艣mie Ministra Finans贸w w terminie 14 dni od dnia, w kt贸rym skar偶膮cy dowiedzia艂 si臋 lub m贸g艂 si臋 dowiedzie膰 o jej wydaniu ? do usuni臋cia naruszenia prawa (art. 52 搂 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o post臋powaniu przed s膮dami administracyjnymi ? Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z p贸藕n. zm., zwanej dalej ?ustaw膮?). Skarg臋 do Wojew贸dzkiego S膮du Administracyjnego wnosi si臋 (w dw贸ch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia dor臋czenia odpowiedzi Ministra Finans贸w na wezwanie do usuni臋cia naruszenia prawa, a je偶eli Minister Finans贸w nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sze艣膰dziesi臋ciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 搂 2 ustawy). Skarg臋 wnosi si臋 za po艣rednictwem Ministra Finans贸w, kt贸rego dzia艂anie, bezczynno艣膰 lub przewlek艂e prowadzenie post臋powania s膮 przedmiotem skargi (art. 54 搂 1 ustawy), na adres: 艢wi臋tokrzyska 12, 00-916 Warszawa.